ÇANAKKALE DESTANI BÖLÜM 3
Dað Bayýr Aþarak
Dað bayýr aþarak çýktýk yola
Yedeklerimizde cesaret ve aþk vardý
Bir daha dönmemek üzere aþkla
Vatan için millet için namus için aþk için
Devlet-i ebed müddetle daim berdevam olmak için
Ölmeye gidiyoruz ölmeye
Geri dönemeyiz artýk
Ant içtik biz bir daha geri dönemeyiz artýk
Veda ettik evimize köyümüze kasabamýza
Veda ettik annemize babamýza kardeþimize
Veda ettik yârimize avradýmýza yavuklumuza
Mahþerde buluþmak üzre hey
Mahþerde buluþmak üzre
Hayallerimize gem vurduk
Yüzleþtik olanca acý gerçekle
Ant içtik ölümüne savaþmak için
Bizi bekleyen düþmana
Dünyayý dar etmek için
Vatanýmýzý canýmýzý kanýmýzý namusumuzu
Bir daha geri gelmesinler diye
Göndermeye gidiyoruz gerisin geri
Koþuyoruz aþkla ölüme
Baþka bir þeye deðil
Güvenerek yüreðimize
Dað bayýr aþarak gidiyoruz
Gidiyoruz ekmeksiz ve susuz
Gidiyoruz aç biilaç
Gidiyoruz ayakta yok baþta yok
Ama bizde mangal gibi yürek var arkadaþ
Mangal kadar yürek var
Düþman zalim düþman
Karný tok sýrtý pek düþman
Ayaðýnda potin sýrtýnda kaban
Daðlar potinle aþýlmaz imanla aþýlýr
Savaþý kazanan silah deðil imandýr
Zafer kazanan asker imanlý askerdir
Tarihin alnýna zafer kanla yazýlýr
Biz ölüme deðil þehadete kanat açmýþýz
Bizim kitabýmýzda ölüm yok öldürmek yok
Bizim kitabýmýzda diriltmek var insaný yeniden
Bizim kitabýmýzda diriltmek var insaný aþkla imanla
Ölümden korkmuyoruz
Ölüm kavuþmaktýr bize
Allah’’a varmaktýr ölüm
Aslýmýza dönmektir yeniden
Ýsterse gelsin kuþatsýn çevremizi ölüm
Bir diyeceðimiz yok kimseye
Kimseye bir düþmanlýðýmýz yok
Öldürmek deðil bizim iþimiz
Sevgilimiz tütüyor gözlerimizde
Olsun
Ama söz verdik iþte
Söz verdik iþte ezel bezminde
Tutacaðýz sözümüzü
Canýmýz pahasýna
Savunacaðýz vatanýmýzý
Kanýmýzý akýtacaðýz onun uðruna
Biz ne ölmekten ne öldürmekten hazzetmiyoruz
Ama mecburuz biz buna
Vatanýmýza kast eden elleri kýrmaya mecburuz
Baðýrmadýk
Onlarý biz çaðýrmadýk
Çaðrýlmadan geldiler vatanýmýza
Kirli ayaklarýyla çiðnemek için
Ecdat yadigârý vatanýmýzý
Mezarlarýnda sessiz ve sakin yatanýmýzý
Ecdadýmýzý
Mecburuz o hain elleri kýrmaya
Mecburuz o kirli ayaklarý topraklara karmaya
Toprak ne güzel ana
Hem dosta hem düþmana
Biliyoruz
Onlar da ana baba kuzusu
Onlarýn da analarý babalarý var
Onlarý bekleyen yavuklularý
Bizim yavuklularýmýz kadar taze ve genç
Bizim yavuklularýmýz kadar güzel
Bizim yavuklularýmýz kadar canlý kanlý
Etleri þehvet kokar
Ruhlarý aþk
Bizimki kadar romantik,
Bizimki kadar heyecan veren hayatlarý var
Burada
Bu garip diyarlarda
Ölmezler de
Geri dönerlerse
Kim bilir ne renkli
Bir hayat yaþayacaklar
Belki evliler
Belki niþanlý
Belki âþýklar henüz en ince yerinden vurulmuþ
Kiminin çocuklarý var
Kiminin yaþanmamýþ aþklarý
Kimin henüz doðmuþ
Kiminin doðdu doðacak çocuklarý
Ne maceralar bekliyor onlarý ne renkli maceralar
Her birinin rengârenk hayalleri var
Her biri
Bin bir çeþit rüya görüyor
Uykuya vardýklarýnda
Gözlerinde tütüyor vatanlarý
Evleri barklarý yavuklularý
Ahmet KEMAL