Türküm, doðruyum, çalýþkaným. Yasam, küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, Yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir. Ülküm; yükselmek, ileri gitmektir. Varlýðým Türk varlýðýna armaðan olsun.
Bu ifade, benim ilkokul yýllarýmda öðrendiðim ve her sabah, sýnýfýmýzdaki iki kürt ve bir arap kökenli arkadaþýmýzla birlikte, ayný inanç, ayný heyecan ve ayný coþku ile okuduðumuz ANDIMIZdý. Ve öylesine özümlemiþim ki; þimdi, yani 77 yýl sonra, ezbere tekrarlayabiliyorum.
Bu ifadeye, sonraki yýllarda eklenen tümcelerle birlikte, bu anttan rahatsýz olan, kaldýrýlmasýný isteyen ve kaldýrýlmasý kararýný verenler her kimse, onlarýn Türk olduðundan, kendilerini Atatürk’ün kurduðu Türkiye Cumhuriyeti vatandaþý olarak hissettiklerinden þüphe duyuyorum.
UTANCIM, ÜZÜNTÜM VE SAYGILARIMLA,
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.