biliyor musun sevdiðim ben her þeyden uzaðým ellerinden gözlerinden teninden bakýþlarýndan kaçýþlarýndan sesinden soluðundan..
tek bir þeye yakýným artýk buz kesmiþ bir bedene ruhumun terk ediþlerine elveda gecelerine.. ne halim varsa görüyorum anlýyorum yokmuþ hiçbir þeyim bir sen varmýþsýn tamamen ölüymüþ kainat bir sen yakmýþsýn küllerim uçsun rüzgarýnla..
anlatamam aðlamak deðil çaresi aðlayamam gel hadi batýr hançeri uyanamam bu kabuslardan bir adým fazla yaþamak katlanamam asla bir hatýr büyüyor parmaklarýnda anladým ki bir öpücük eksik gerdanýnda sevdamý al ruhunda sakla..
baðýrýyorum uyansýn uykuda kalanlar o güzel gözlerini benden saklayanlar direnmek adi bir kaçýþma sevdan büyüyor yakarýþlarýmda saçlarýn salýnmýþ göðsüme deveran ediyor ateþ tahtýnda n’olursun sevdiceðim beni baðýþla eriyip gidiyorum avuçlarýnda kavrulur fikrim yanýmda dursan bitiyor ömrüm dinmiyor sevdan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.