BEN KİRACIYIM,GÖNÜL KONUKTUR...
BEN KÝRACIYIM,GÖNÜL KONUKTUR...
Ey ruhi revaným, hayatým gülü,
Bedenimde yanan,aðacýn külü,
Sað sandýn beni,ben imiþim ölü,
Ýçim kan aðlýyor,ruhum yanýktýr...
Yükseldi feryadým,dayandý arþa,
Sitemkâr deðilim,olamam haþa,
Bak çýkmýþ cin,peri,eder temaþa,
Bendeki ahuzar,Rabbim tanýktýr...
Ben meftunum sana,sen ise acý,
Maþukunu etme,gönül muhtacý,
Seni eylemiþim, ben baþým tacý,
Kalbim tutukludur,yürek sanýktýr...
Kapýna el açtým, boynum bükülü,
Tutmuþum elimde,kalbim sökülü,
Ömrümün,aklýmýn, ipek mor tülü,
Ben kiracýyým yâr,gönül konuktur,
Þeyhim;Derki ey canýmýn bircaný,
Yüzümü görmeden,sevdamý taný,
Mevlam bana vermiþ,bu aziz caný,
Aþkým sensiz ölü,baðrým donuktur...
Nurettin GÜLBEY
Saat : 19:27
09.03.2021
Yalova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.