MİNNETİM YOK GİBİ

Boþuna nazlanýp edersin yemin,
Çünkü o kararla bakmaz gözlerin,
Ettiðin yemine ederim âmin,
Küser dönüp sinyal yakmaz yüzlerin.

Ýnadýna karþý inat ederim,
Minnetim yok gibi eyvallah derim,
Arkama bakmadan çeker giderim,
Elbet bilirsin ki çýkmaz izlerin,

Sineme çekerek olurum razý,
Efkârým olursa arada bazý,
Oturup alýrým elime sazý,
Ýçime bir tasa takmaz sözlerin.

Hasretten erise içimin yaðý,
Çekerim gönlüme sabýr dayaðý,
Öyle rol yaparým görsen bayaðý,
Sanki yokuþ yola sokmaz düzlerin.

Bazen duman gibi daðý sararsýn,
Uzaktan yüksekten güya yorarsýn,
Ama gözlerinle nasýl ararsýn,
Bu huyunu bozup yýkmaz güzlerin.

Bilirim ki seni bu ortak suçta,
Bulunsan da benden uzak bir uçta,
Ayrýlýk çok fazla sürmez sonuçta,
Ondan hiç canýmý sýkmaz gizlerin.

Arada içimden, kalmasýn huyun,
Desem de bu ne hal, kurusun soyun,
Yüzden belli etmem, eðmem de boyun,
Bu aþktan içimiz býkmaz bizlerin.



Sosyal Medyada Paylaşın: