Mevsimlerin, yýllarýn anlamý kalýr mý ki Bir çocuk ölüverip bir güneþ battýðýnda Daðlar hüzün kuþanýp birden alçalýr mý ki Bir anne ölüverip, bir güneþ battýðýnda-
Düðüm düðüm olmaz mý boðazda tüm sözcükler Hüzünler katre katre yüreðe hep dert ekler Yarýn bir muaamadýr bizleri neler bekler ! Bir anne ölüverip, bir güneþ battýðýnda .
Tüm ýþýklar aniden sönüyormuþ sanýrsýn Yaþamasý ar gelir, her þeyden usanýrsýn Sen de gördün yaþadýn, bu acýyý tanýrsýn Bir anne ölüverip, bir güneþ battýðýnda,
Nefesin aðýr gelir omzuna çöker evren Küçüldükçe küçülür birden daralýr çevren Beyin iþlemez olur, yanmýþ gibi her devren! Bir anne ölüverip, bir güneþ battýðýnda.
Evlatlar gözyaþýnda sanýrsýn ki boðulur Hepsi bir çýkýþ arar, burdan nasýl doðulur? Yüreðe dökülenle ne çok acý yoðrulur Bir anne ölüverip, bir güneþ battýðýnda.
Aydýnlýklar sonlanýr karanlýk kapým çalar Onsuzluðun acýsý bir anda yüzüm yalar Anlarým ki annem yok, yýkýlýr tüm duvarlar Bir anne ölüverip, bir güneþ battýðýnda.
El ele bile olsak mutlak çekineceðiz Maziye sünger çekip söküp, söküneceðiz Bizler de belki bir gün, böyle tükeneceðiz Bir anne ölüverip , bir güneþ battýðýnda..
Þimdi hep öksüz yetim, hem ruhum hem bedenim Böyle can yakmamýþtý hayatta hiç gidenim Acýsý sinesinde sonsuz veda edenim Bir anne ölüverip, bir güneþ battýðýnda .
Acýmý bilen bilir, beni anlayan anlar Sanki kapýmý çalar birden ahir zamanlar Gözyaþýyla tanýþýr gün gelende insanlar Bir anne ölüverip , bir güneþ battýðýnda .
Kanadýmýz, kolumuz kýrýlmýþtýr bir kere Dostelinin çýðlýðý ahtýr deðdiði yere O artýk nur olmuþtur ,kavuþunca mahþere Bir anne ölüverip, bir güneþ battýðýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.