KIRLANGIÇ ÇIĞLIĞI

KIRLANGIÇ ÇIÐLIÐI

Yaþamýn girdabýnda dönüp dururken sensiz,
Ne kadar çýrpýnsam da duymadýn çýðlýðýmý!
Ýnsan çekip gider mi hem de böyle nedensiz?
Kendi gerçeklerinden saymadýn çýðlýðýmý!

Sen gökyüzüm olmuþtun, bense masmavi dünya,
Kanadým kýrýlýrken fark etmedin acýmý.
Tersine dönüyordu, birden Hanya’yla Konya.
Hep sende arýyordum dertlere ilacýmý.

Yaþamýn kanununda kim kime yem olurmuþ,
Anlýyorduk zamanla haklý kimmiþ, haksýz kim?
Kader baðý var ise, can cananý bulurmuþ.
Aratmadan yanýnda olanlarmýþ tek hekim.

Yüce daðlar baþýnda, aþkla dönerken baþým,
Baktýðým her noktada seni gördüm inatla.
Sevgin ile taçlandý aþktý ekmeðim aþým,
Sana ulaþmak için uçtum kýrýk kanatla!

Zaman akýp gitti bak, gün oldu devran döndü.
Benimse dönüþüm yok çýktýðým hiç bir yoldan.
Ýçim hep dolu ateþ, sanmasýnlar ki söndü.
Merhamet dilemedim aþký bilmeyen kuldan.

Elbet bir gün gelecek bitecek bütün elem,
Bir kýrlangýç çýðlýðý yanký olurken dilde.
Dosteli hiç pes etmez, bilir bunu el alem.
Umut eker büyütür her dem bir kýzýl gülde.







Sosyal Medyada Paylaşın: