Kader örmüþ aðýný , diyor ki onsuz yaþa ! Yürek çok özlem içti sensizliðim bitmedi Aklýma hiç gelmeyen çok þeyler geldi baþa Kader hep kurban seçti sensizliðim bitmedi
Arada kýzarsa da yüz yüze gelen yüzler Aþka esir gibidir seviyorken tüm gözler Ýçerimde toplanýp seni anlatan sözler Bir bir dilimden geçti, sensizliðim bitmedi
Haykýrsam kimler duyar, diyorum ya özledim Senli sensiz dünleri düþüm dedim izledim Akþam sabah demeden hep yolunu gözledim Yüreðimde gül açtý sensizliðim bitmedi
Yarýn denen günlere, erdik dünden býkarak Kem gözle bakanlarýn ümüðünü sýkarak Bizim gerçeðimizi gözlerine sokarak Bu aþka ömür biçti, sensizliðim bitmedi
Bu nasýl bir girdapmýþ yýllardýr dönüp durduk Vuslata giden yolun hayallerini kurduk Kim kem gözle bakarsa mutlaka hesap sorduk Düþlerim sensiz uçtu, sensizliðim bitmedi
Sensizlik mi kaderim anlamadým bu iþten Özlemlerin harýnda uyandým birden düþten Birlikte býkmadýk mý yürekteki ateþten Deseler de can göçtü! Sensizliðim bitmedi
Dostelimi eline, vermiþtim orda kaldý Yýllar ne çok zalimmiþ, beni de benden aldý Yüzümüze gülenler bazen ne çok alçaldý Ömrümüz sanki hiçti , sensizliðim bitmedi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.