FIRILDAK ADAM
Ne garip zamana, gelip dayandý
Gül ile dikeni karýþtýrýyor.
Arada sýrada zorla uyandý
Gerçekle yalaný yarýþtýrýyor.
Sözler anlamýný kaybetmiþ gibi
Kalmamýþ sanýrsýn aþkýn talibi
Kendini sanarak onun sahibi
Kuytu bir köþede kýrýþtýrýyor.
Hak hukuk diyerek nara atýyor
Çamuru görünce kolay yatýyor
Günahý unutmuþ zevkle batýyor
Zalimle mazlumu vuruþturuyor.
Yalan ile yanlýþ ayný kefede
Yiðit benim diyor, olmaz efede
Nutuklar atarak her gün kafede
Haklýyla haksýzý barýþtýrýyor.
Pusulasý þaþmýþ yol, izan bitik
Yazmýyor kitapta asalet, etik
Kimi garip diyor kimi de yetik!
Duyunca yüzünü buruþturuyor.
Bin bir türlü haltý yiyip gidiyor
Her þeyi anýnda inkar ediyor
Benden akýllýsý hiç yoktur diyor
Önüne geleni yeriþtiriyor.
Dönüp duruyorsun senin iþin bu
Gerçekler geliyor hep sana tabu
Kendi lisanýndan bilmez mabudu!
Vicdaný nifakla görüþtürüyor.
Kim iyi kim kötü bilmese bile
Dostelinin yaþýn, silmese bile
Bir kez olsun candan gülmese bile
Yedi ceddimizi soruþturuyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.