Sana biraz hüzün býraktým; Biraz huzur, Bir parça acý.
Eski gülüþmelerimiz geliyor aklýma. Fotoðraflar, Geçmiþten gölgeler gibi duruyor karþýmda.
Bir bina gibi çöküyor üstüme zaman. Zaman, geçiyor sanýyorlar. Seninle olmadýðým dakikalarý sayýyorum. Saatler oluyor, Saatler günlere dönüyor. Aylar, yýllara. Zaman sürekli üzerime doluyor. Asýrlarýn altýnda eziliyor hafýzam. Ben nerdeyim? Zamanýn nersinde seninleyim? Bilinmez. Unuttuðum bir þeyler var aklýmda. Bir yerdeyim, senin olmadýðýn bir yer. Burasý neresi? Burasý, hangi dünyanýn cehennemi? Zabani denilen þey zamanýn kendisi. Bedenimi çürüten; Beni adým adým sensiz bir hayatta yürüten, Zaman. Dur.
02:43 28.02.2021 Burhan Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNKayBı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.