Demir saksılar
tenimde uyanýr belleðime asýlan gölgeler
yalnýzlýk sandýklara kaç mevsim býrakmýþ
kaç gece ve gündüz
ellerimde karanlýðýn sesleri
ölü ýþýklarla süzülen
dudaklarýmda hüznün
kývrýlan bulutlarý..
durduk yere açlýðý koyuyorum kavgama
þehir sabahýn mor tepelerinde seviþir
ay biçimi izlerle
baktýkça gezginsiz gölgelere
sessizlik örter tüy gibi sallanan duruþlarý
serilir aðaç sedirlere sýcak duvarlar
güneþi yara dökülür
daraðaçlarýndan
yüzüme birikir su/
suda kaybederim umudun gövdesini
masal baþka bir denizi uyutur kýyýlarýma
hiç özlemem sizi uçurumlarda
oysa bilirim
aðaçlar baþýný gösterdiðinde
ve karlar ýslýðýný düþürdüðünde üzerime
vuracaksýnýz bir ikindi türküsünde beni
bembeyaz hayalin camýnda
buz tutacak
sýrtýma erken inen uðultular
üþüyeceðim..
zehirli çiçeklerin etinden sýyrýlýp
anýsý olmayan kentlerin kalbine sýðýnsam
unutsa gümbürtüyle kelimeler
demir saksýlarda beni
hem kimsenin sevgilisi deðilim
kaydýrmayýn ayaðýný yüreðimin
aðýz yaþlarýna..
aklým almadý
sakladýklarým nasýl büyür yavru yýlan gibi aynalara
onaramýyorum güzelliðimi bir elmanýn yarýsýnda
ki gülüþlerim yarým
yalýnayak çocuklarda
kaçmak isterken düþtüm atlaslara
kuþlar nereye uçarsýnýz
takýn beni de kanatlarýnýza
yýkýlýrsa kent üzerime
son susuþlarýma
ölüm kalýrým
düþlerimde gece
çýðlýksý gölgelerin evveli
tamam getirin yorgun sularý
sesim kýrýlmasýn dalgalarda
yoksa her yeni doðan hüzün
yeni bir çocuðu koyup koyup gidiyor gemilerime
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.