Düþerken güneþ suya, tutuþur sanki deniz!
Duman vermez bu ateþ, kýzýla boyar suyu…
Nasýl bir yangýn ki bu, sýzlamaz hiçbir geniz;
Görmez o ateþ topu, sulardaki pusuyu…
Çeker alýr karanlýk, þarap rengi güneþi!
Yapraklar kan dökerken, dallar kömüre döner!
Bilmem bu görüntünün, var mý dünyada eþi?
Dünyayý aydýnlatan, dev fener artýk söner…
Karanlýða hapsolur, çaresizlikten beþer…
Çekilir güneþ gibi, canlýlar kabuðuna!
Ya Rab, ne ibretler var, görenin aklý þaþar!
Ýnsan denen cüceler, eðilir Mabuduna…
Artýk alev topundan, kalmaz zerrece eser!
Arar dolunay onu, gece sabaha kadar…
Gece boyu güneþin, yerinde yeller eser!
Yakýnýr insanoðlu, eyvah tan aha kadar…
Sabah olur gönüller, hep pýrýl, pýrýl parlar!
Aydýnlanýr tüm âlem, karanlýklar yýkýlýr!
Artýk düþünen insan, ortalýðý toparlar!
Akýllar uyandýkça, selamete çýkýlýr…
Hangi gece ermedi, ardýndan bir sabaha?
Güneþ gittiði yerde, hiç uykuya daldý mý?
Her nura kavuþunca, þükrettin mi Allah’a?
Bilmem düþünen insan, bundan ibret aldý mý?
Karaman-2021/02
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN :
Leyla karasý derler, gece karanlýðýna
Güneþ olmasýn varsýn, ayýn þavký yetiyor
Ýhtiyaç var her zaman, dostun yarenliðine
Gerçek dostun sözleri, yolu aydýnlatýyor...........................AÞIKLÜZUMSUZ
Ýlahi bir hükümden, dersimi aldým bende
Gidiyorum halimde, zamaný dar bilmeden.
Takýldýkça yoruldum; sarardým soldum sende
Ölüyorum yolumda, daha bir gün gülmeden.........................Ahmet KARA
Eline yüreðine saðlýk deðerli üstat
Karanlýk aydýnlýða rücu eden bir hayat
Hikmeti Huda dýr bu, bulunur mu hiç tezat
Dersimi iyi aldým Allah razý olsun üstat....................................türkü diyarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.