Hüzün Kokan İstanbul

Seyrettim Ýstanbul’un gözlerini bu gece,
Göz kýrptý sema vadisinden gizlice,
Belli ki o da alýþamadý bensizliðe,
Kim bilir, yüreðinin kapýlarýný açamadý belki de.

Geceleri buluþalým gözlerden ýrak,
Boðazda her þeye meydan okuyarak,
Dinsin duygular, köpürsün sana olan sevdalar,
Ey Ýstanbul ! yine aklýmý çeldin Kadýköy’den bu bu sabah.

Tramvaylar benim için yürüyor bu defa,
Balýkçýlarýn sinmiþ kokularý etrafa,
Gökyüzü renk cümbüþüne sahne,
Benim gönlümse hep senin hasretinle.

Dýþarýda ýlýk bir rüzgar esiyor seherden,
Ve ben aldým yine kalemimi elime,
Anlatýyorum sana kendimi katýksýz,
Lakin yüreðimi bu defa sancýsýz.

Ýzlerim yaðmurlu gecelerde gözyaþlarýný inceden,
Silerim kurumuþ gözlerimle cam arkasýndan,
Geceleri bir çýð gibi rüyalarýmdan,
Seslenirsin "Gel !" diye bana hep garptan...
Sosyal Medyada Paylaşın: