geceyi dinle ey sevgili, yüreði yýrtýlan serçenin deðil bu duyduðun ses, içimde ki ben ölüyor. yýldýzlar bile gitmiþ, bir benim ki tek baþýma, yaralý kuþ gibi döne döne zifirin içine düþüyorum. git sen de býrakýp, ne gidiþler sýðdý bu ömre. telaþa da yeise de gerek yok, elbet gireceðiz kara topraða.
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.