sarhoþluk uçmaksa eðer, uçuyorum ben, þaraptan mý, aþktan mý bilmem! pervane böceði gibiyim, dönüyorum, dönüyorum hep yeþil gözler. bulutlar mý indi yeryüzüne ben mi çýktým gökyüzüne? bu ne mutluluk ki, inanamýyorum hiç bir þeye. yaþamak istiyorum artýk yaþamak yalnýz seninle. teþekkürler sevdam girdiðin için ömrüme...
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.