ýrak bir düþ saldým penceremdeki denize ancak hatýrlamýyor deniz yanýnda kýmýldayan aðacý
ben mi yordum þiirle girince gözyaþlarýný gözlerin mavisine yoksa bu aðýt sevimsiz gülde dallanan ölü bir dil mi anladým kentimde mutluluðun da dikenleri koyu koyu dumanlarý var belki biraz uzatmalýyým karanlýðý kalýn perdelerden
nedensiz rüzgar vurur aynama ruh fýrtýnasýnda anýlarý yerleþtiririm odama ne çok akþam birikmiþ ne çok günah saksýdaki çiçeðe ki, ince bir yaðmur gibi yaðsam gelip yanýma oturur saçlarýmý daðýtýr sýzýya yaðmalanan yalnýzlýk
ýrak bir düþ saldým penceremdeki denize ancak hatýrlamýyor deniz yanýnda kýmýldayan aðacý
kimbilir, belki bu yüzden sevmeliyim karanlýðý
.... Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.