Yine bir gecenin vaktidir

Yine bir gecenin vaktidir
Benim þu sokaðýn soðuðunda gezinen
Sýmsýcak ellerinin ise hayalidir
Sanki avuçlarýmýn içinde gezinen...

Isýtarak yüreðinden artakalanlarý
Baþýnda o küçük þapkan ve
Bana bakan gözlerinle,
Acýyarak çýrýlçýplak ruhumun hâline
Bir bir dokuyorsun senden kalanlarý.
Sanki pamuktan bir kumaþ gibi,
Sararak sýmsýký, üþümüþ kalbime...

Senden büyük montunun içinde
Kahkülün düþmüþ gözlerinin önüne.
Þöyle saçlarýný bir geri atýp
Kömürden kara gözlerinle
Bakýyorsun iþte yüzüme,
Sanki tüm cihaný ardýna atýp
Serip emrine amade!

Dudaklarýn, bir söz fýsýldayan
Sanki kor bir ateþ yakýp
Ruhumdan çaðlayan,
Sanki tüm sokaklarý ateþe atýp
Bir bir önümde yakan!
Öyle bir ateþ ki
Benzeri yok ömrümde
Yakarken tüm yüreðimi,
Ruhumu kül edip bir esiþte
Ve þöyle üfleyip, bir nefeste
En karadan daha kara gökyüzüne
Armaðan ediyorsun sanki
Baþtan aþaðý boyasýn diye
Her geceden, her geceye...
Sosyal Medyada Paylaşın: