KALEMİN HATIRINA...
Bir dizgiydim belki de sözcüklerden ibaret
Bir de dizginlerimi eline alan hangi münafýk gölgeydi ki?
Sessizlik iken vuku bulan
Saydam yüreðimde kayan üç beþ hece
Dikizlediðim içimi gel gör ki;
Dýþ sesin baskýsýyla bir ömür susmaya mahkûm edildiðim.
Israrla susan ben
Seslere renk veren bir gizem.
Rengi olmayan bir yangýn
Elzem olan ben deðildim hem.
Endamlý bir hayal gücü
Ve kapaklandýðým yerin þekli çýkmýþken
Yüzüme:
Yüz bulamadýðým ne çok insan
Ama benim sadece bir yüzüm vardý
Bir de içinde yüzdüðüm umman
Elbet aþkýn þeceresi idi kimi isyan
Bense neye özlem duyduðumu bilmezken.
Bir acýydý restleþtiðim
Sonra da ise dik baþlý bir açýya dönen:
Ne kareydim ne üçgen
Varsa yoksa bir nokta
Ýzafi bir varlýktým belki de perçemlerimde
Gölgelere yenik düþen bir kelebek misali
Ýçimde uçuþan öbek öbek
Sýfatlarýn nazarýnda
Denk düþtüðüm hangi kimlikti sahi?
Sahici olduðum kadar
Seyyah yüreðim,
Sakýnýrken gözünü sevdiklerinden
Bir mevsimdim ben
Bir günde ne çok mevsime denk düþen
Uçuþan ruhumun etekleri
Gizlendiðime dair bir rivayetti belki
Yüreðin ikramý üç beþ hece.
Yuhalandýðým deðil yoklamam alýnýrken
Ne öðrenci kimliðim ne de yetiþkin kimliðimle
Þerh düþtüðüm bir evrende
Soyut bir izlektim ben:
Saklandýðým ve sýzlandýðým
Beni ise sahiplenen sadece O:
Aþký kýstasý ve radarý
Ýçimde bir rahle
Üstüne serildiðim
Sarýldýðým bir gölge elbet
Kendimden uzak düþtüðüm
Sýrdaþ bir ilke
Sevgiyle tanýþýklýðýmsa ezelden
Ya, kendimle?
Sevgi iken arz-ý endam eden
Kaybolan zaman ne ki?
Kaybettiðimden de öte
Ýçimde saklý o mezar
Yaþamanýn meali iken yazdýðým her satýr
Kat izi olsa da ruhumda acýlarýn davetkâr
Sesi.
Sis içinde görebildiðimden de öte
Kimliðimle kabul gördüðüm bir hane
Elbet yalnýzlýðýn duvarlarýný kýrmak adýna
Kýrmaksa tabularýmý
Ýzin verdiði kadar kaderin
Elem yüklü bir minvalde çöreklenen
Sadece iç sesim
Duyurabilmek adýna sýðýndýðýmsa hatýrýna kalemin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.