ikindi sonrasý sürgün bir aný yolcu ederken geriye dönmeyecek günleri asýyorum çocukluðumun boynuna ezberlediðim bahçede akþam aðlýyor ve çýnlayan tüm kulaklar
þubat soðuðu kalbin buz aynalarýndan seyrderken daðlarý dillerde bitmeyen aðýt içimin cehenneminde çalkalanýr ölürüm tüm gerçeðe ve þýrýldayan sulara
günahlarým babamýn gözündeki yaþa sýðýnýrken bomboþ bir dünyayý kucaklayan yalan olur acýnýn ensesindeki ölüler anlarým ki inceliðini yitirmeyen bir gökyüzü