SEVDAMIN ÖLÜMÜ
Yýllardýr
Üzüm karasý gözlerinle, beynimin arasýnda
Aradýðým ne varsa aþk ve sevdaya dair,
Kaybettiðim herþeyde, biraz daha azalýyorum .
Neye tutunsam kanýyor...
Oysa ;
Oysa hiç bir ayrýlýk ölüm deðil !
Özgür olur,kuþlar gibi kanat çýrparým gökyüzünde.
Ýþte !...
Ýþte, bu yüzden ne git diyebildim,
Ne de kal .
Gidenler dönmiyecek,
Adým gibi bilirim !...
Ama,
--- ’ Git ’ , dedim !...
Gittin...
Gidiþin ;
Bu kez bitiþim oldu !
Meðer ,
Ne çok severmiþim .
Ahhh! ...
Gidiþin, karbeyazý gibi lekesiz bir ölüm.
Susmak gibi,
Bir ömür boyu saklanmak gibi küf kokulu düþlere...
Kirpiklerinde asýlý kalýp düþmek gibi,kollarýndayken ölmek,
Cehennem sýcaðýnda tir tir titremek miþ,
Bilemedim !
Yüreðimde kök salmayan, bir selvi aðacýydý aþkýmýz.
Dallarý olmayan,
Salýncaklar kuramadýðýmýz,gölgesinde düþlerimizi demleyemediðimiz
Derken,
Öldü sevdamýz !
Ýstersen ;
Emanetlerini al benden.
Üzüm karasý gözlerini,
Bedenime aðýr gelen yüreðini al !
Özlemlerimi bitir,gözyaþlarýmý götür,
Kurduðum hayallerimi,
Eylül yaðmurlarýnda rüzgarlara savur .
Hadi git benden !...
Unut unutabilirsen.
Gidersen ;
Sana ait ne kaldýysa, tek tek daraðacýna asacaðým,
Sadece, bir resmin kalacak bende albümlerden çaldýðým.
Birde hayalin !
Ömür boyu,
Sen olmasan da,
Seni, sensiz yaþayacaðým !...
hande HAGHGOUÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.