Þehriyar bendim. Bendim o kimsesiz ve yabancý hükümdar kanatlý ve tavus tüylü alný demirden mermer heybesinde altýn kemer saklý ince bir kýlýçtým keskince iri yapýlý korkunç hayalimden ürktüm ve kadýnda kadýnlar konuþmuyordu ben altýndan bir þapkaydým baþýma taçtým kraldým ve düþtüm kemerler yaptýrdým taþtan altýndan samur kürktüm dünyaydým belki dünyadan da bir düþtüm bir aguydu yuttum kendi gölgemi tuttum
ay parçasý Þehrazat bir gündönümü yarým kalmýþ düþlerden
Þehrazat bir yasemin rengi bir karanfil kokusu menekþelerden býrakýlmýþ bir anýt akþam bir güz akþam güncesi ve geleneksel bir öðreti
Þehrazat gülüyor en özge gülüþlere özlemli sanki bin geceden beri görülmemiþ sevgililerin örneði toplanmýþ saçlarý siyah kývrýmlý ve örülmüþ gönül iplerinden perçemli
—her þeyin tersinden anlaþýlan güpegündüz karþýlanan insan güpegündüz karþýlanan þeytan akþamla kararlaþtýrýlan ipekle þamdandan— Þehrazat gülüyor pancurlar ardýndan pencereler ardýndan þuh kahkahalar yükseliyor Þehrazat ölüm döþeðinde bir at denli üzgün jokey denli kimsesiz gülüyordu gözleri ölürkenki gibi ölümlü ipekten bir þal gibi giyinmiþ ve hiç çýkarmamaya and içmiþ biri Þehrazat ölümün ardýna gizlenmiþ sanki Þehrazat bir veda ölümün busesi Þehrazat bir kral gibi görkemli bir çocuk gibi þen ve bahtiyar Þehrazat ölümün nefesi kuþ kafesi altýn ve canfes Þehrazat Þehrazat gibi enfes
Ahmet Kemal
________________________________________
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.