MUTLU AŞK...
Hangi düþ’ün mevsimiydi aþk?
Sözcük ýrkýnda olmayan bir sureti vardý
Ta içimde devinen þehla bir bülbülün
Ýzdivacýna talip bir renkti aþk
Bil mukabil diyen evrene tabi
En çok da yalnýzlýkla sýnanan sabi.
Düþkündü serkeþ rüzgâra aþk
Düþtüðü yoldan deðil
Ýçine düþülesi bir düþte saklýydý rengi ve vebali
Irký yoktu acýlarýn
Açýsý olmayan bir resimde saklýydý yüz ölçümü
Elbet denk düþtüðü boyutsuzluk
Müþküle her düþtüðünde
Aþk idi illa ki meþgule veren
Firari ruhun devindiði bir eksen
Evreleri kayýp bir ömür gibi
Ýtham ettiði acý ve özlem
En çok çaresizlikle iþtigal bir sevide saklý
Minvali ve meali.
Öykündüðü sadece huzurdu ve mutluluk
Gel gör ki mutlu aþk yoktu bu devirde
Devir daim eden ruhun mutu saklýydý belki de
Elbet iksiri idi þüheda hayaller
Günü gününe uymayan mizacý ile
Sessize aldýðý bir tebessüm
Hýçkýran yaþ yüklü edalar
En çok da vedasý idi kendine.
Kýlýk deðiþtiren bir ajan gibi
Neyin peþindeydi aþk ve emsali
Ölümsüz bir seyyah iken
Yüreðin kýblesinde saklýydý eþkâli
Göðün de kýrýk tekeri
Ve içindeki kayýp lügat
En çok da aþka âþýk iken
Sahip olunasý esaret.
Bil mukabil aþk ve rehavet
Saydam bir yürekten de fazlasý
Ýdame ettiði kadar
Ýdam sehpasý portatif bir mizaç
Ve aþkýn külliyesi
Bazen isyankâr
Bazen itaat eden güleç bir rüzgâr
Hele ki içine estiði her daim.
Taþ üstünde kalmadý mý taþ
Elbet kendini taþlayan bir haletiruhiye
Köküyle baðlý olduðu topraðý
En çok da ölü topraðýný atýp üstünden
Huda’sýna koþan bir asalet
Ve iþte meddücezri yüreðin
Ýnfilak etmek mademki doðasýnda saklýydý
Gözünden sakýndýðý her zerrede saklýydý adalet.
Aþkýn duasý idi
Hüsrana biat bir keramet
Göðün tamburu da sazý da aþkla yüklü
Bir mizaç ki
Sora sora bulduðu Baðdat belki de
Ýfa ettiði her duygu ve renk
Kayýt dýþý bir rüzgâr ve sefalet
Elbet aþkýn rüzgârý asla dinmeyen
Dinse bile baþý eðilmeyen
Göðün de katlarýnda saklý olduðu bir rivayet
Layýðý ile aþka sahip olmak ve de sadýk
Kükreyen göðün mizacý
Durulan dalgalarýn içinde saklýydý duasý
Rabbine âþýk bir faniden ibaret idi aþk.
Aþkýn kayrasýnda saklý bir cehalet
En çok da seven ve korkan aþktan
Kör ebe oynayan mizacý ile aþk meleði
Buyruðu ve uyruðu safkan metanet
Uçuþan saçlarýnda ölümsüz binlerce kelebek
Belki de gözü açýk gördüðü bir rüyaydý þairin
Sandýðýnda saklý gözyaþý
Ve nazýna niyazýna razý gelmeyen bir dirayet
Saklý olduðu kadar da sonsuzluðu
Savunduðu
Kaybolan mevsimin ruhuna sokulduðu
Ölümsüzlük olsa da dilemmasý
Ömür yettiðince sevecekti madem
Matemiyle örtüþen bir bulutta saklý
En çok da kendinden firar eden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.