Gittin Emine'm

Yaþayan bir ölü var, ardýnda kalan,
Beni çýkmazlara, ittin Emine’m.
Kim unuttu derse, billahi yalan,
Izdýrap içinde, sýzladý sinem,
Her an andým solda, attýn Emine’m.

Su sandýðým hayat, bir kýzýl harmýþ,
Ömrün baharýnda, göçmek de varmýþ,
Kýrlarýmý þimdi, dikenler sarmýþ;
Açmýyor papatyam, mavili minem,
Menekþeler soldu, yittin Emine’m.

Kýrýldý kanadým, kýsýldý sesim,
Meylim yok dünyaya, geçti hevesim,
Daralýr kafesim, zorlar nefesim;
Say ki viranedir, þu gönül hanem,
Çeyrek asýr oldu, gittin Emine’m.

Kim anlar halimi, beni kim dinler?
Ah-u zârým ile, asuman inler,
Terk eyledi tek tek sevdiðim canlar;
Seni takip etti, babamla annem,
Aþkýn yalnýz kaldý, bütün Emine’m.

Doktorlar alsa da habis tümörü,
Talihin Zonguldak kara kömürü,
Var mý bu acýnýn, tarif, tamiri;
Kurumadý yaþým, kirpiðimde nem,
Gözler yine doldu, tüttün Emine’m.

Zamansýz vedana, alýþamadým,
Sevinçle el ele, dolaþamadým,
Burada vuslatla, buluþamadým;
Ýremde kevseri, tattýn eminim,
Ruhun huzur buldu, yattýn Emine’m.

01.02.2021
Muhittin Alaca








Sosyal Medyada Paylaşın: