MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KAVGAMIZ
niyazi yılmaz

KAVGAMIZ



bir çocuk görmüþtüm köyün birinde,
yeni yetme öðretmenliðimin ilk günlerinde.
dolanmýþtým köy kahvesinin arkasýný,
oturuyordu bir kayanýn üstünde.
yaþýný ben diyeyim üç, o desin dört, siz beþ,
üst baþ periþanlýk içinde.
yerden topladýðý izmaritleri içiyordu üflete üflete,
keyif keyfi kýskanýr görse, bacaklarý atmýþtý üst üste ,
sümüðü düþmüþtü izmaritin üstüne.
önce güldüm hem de delice,
herkes bir hoþ oldu ben kahveye dönünce.
sordular da sebebini söylemedim bir türlü,
biliyordum gider þimdi o çocuðu döverdi bir hergele.
dönünce hücre gibi tek kiþilik evime,
durdum düþündüm, düþündüm aðladým tüm gece.
hatýralarým gel git yaptý hepsi birer birer öylece,
ben de yapmýþtým bunu o çocuk gibi bir kere.
þimdi utanmýyorum artýk geçmiþimden
zaman zaman anlatýyorum bunu öðrencilerime.
kýçta yamalar tekerlek gibi,
üsteki kazakta kol yok nerede ise delik deþik,
pek te kokmuþtur yýrtýk kara lastik de ayaklarým,
o çocuk gibi burun hor hor çeþme,
böylece girmiþtim komþu köyde akraba evine.
içeri de yaþýt bir kaç çocuk, nasýl da bakýyorlardý öyle!
kasýldým kasým kasým,
kocaman bir adam hissettim kendimi,
anlatamam,
anlatamam bunu sözcüklerle.
þimdi düþünüyorum da nasýl kandýrýlmýþýz biz böyle.
doðarken baþlamýþ aslýnda bizim kavgamýz,
daldaki maymuna bakmýþýz farkýnda olmadan hepimiz.
yol, su, elektrik yoktu ama herkesin bir birin de idi gözü.
yarým metre toprak için iþi gücü býrakmýþ,
köye dönmüþ dedemiz...
ama yetmedi toprak
göçtük gittik bir sanayi þehrine.
orada da bir kenar mahalle düþtü tabi bize.
bir solukta bitti çocuklumuz, geldi çattý gençlik yýllarýmýz.
birileri hakký, hukuku öðretti hepimize
sýktýk yumruklarý düþtük hak adalet peþine,
kimilerimiz vuruldu, kimilerimiz kodes köþelerine
derken askerden bir demir yumruk tepemize
döndük baþladýðýmýz yere.
karýncalar gibi týrmaladýk hayatý çimdik çimdik
düzelmedi bozuk düzen hala karþýmýz da dimdik.
kimileri çöpten ekmek toplar, kimileri çürük sebze meyve
kimileri de kýyýyor canýna yokluk içinde.
þimdilerde düþtük bir de can derdine,
her akþam þükredeceðiz, hamdolsun bu gün de ölmedik diye.
ama
þükür bu gün de ölmedik iyiyiz iyi.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.