Bu biçim dünyada
Yok olmak var
bu biçim dünyada.
Kimsenin kýzý olmazdým belki.
Özlem duymazdým hiç
iþte o çocuk gülüþleri.
Ya hu ben mi seçtim sanki
Seçme þansým varmýþ gibi
Olmasaydým bu biçim dünyada
Doðmamýþ olsaydým
Böyle biçim insanlar arasýnda
Saygýsýz cahil bukalemun
Kendini iþte ne sanan
Birde kalkmýþ çocuk yapan..
Ne sevgi bilir ne saygý
Bilse sahi, gösterirmiydi?
Saygýyla bakarmýydý evdeki çocuklarýna?
Öðreneydi kadýn, sevdiði adama bakmayý
Anlarmýydý, o zaman kocasý
Sevginin güven verici olduðunu..
Yok olmak varoluþu yaþamamak vardý
Dünyaya getirene hesap sorar gibi
Gücün yok, gidemezsin ki
Seçme þansýn varmýþ gibi
Ailen kim,
Senin mi?
Sahi kimsin?
Kimlerdensin?
Kim seni sevdi, kim seni istemedi?
Kim kocaman sarýldý 🤔
Kim ötekileþtirdi?
Yok olmak vardý da hani👻
Vardýr, diyorum bazen
Vardýr, elbet bununda bir sebebi..
Dünyaya gelme bedeli
Bu yalnýzlar treni..
Geçmiþin ayak izleri
Hep bitmeyen yükler gibi.
________(Bir yýldýz kaydý, hayatýn gözyaþlarýna doðru. Çocuk hayal etti onu saygýyla dinleyen sonra þakalaþýp güldüðü bir okyanusu. Gökyüzündeki kuþlarýn ritimsel müziklerini hissetti tüm kalbiyle. Ne güzel sarýlýyordu tüm benliðiyle evren. Varolmanýn duygusu sarmýþtý özündeki canýn. Þöyle bir nefes aldý iyiki dedi...iyiki.) _______
~H.Htpglu
2021/ocak/26
Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hamdiye Hatipoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.