aðzýna kadar adýnla dolacak sesim
sýðýnak olacak
yolunu kaybetmiþ kýrlangýçlara
keder yataðý göðüs kafesim
yoluna asma bahçeleri talan ettiðim
ifrit dolu gecelerden
kapanmaz yaralarla çýkýyorum
her seferinde sabahlara
nerdesin
keþmekeþliklerle dolu caddelerde
dalýyorum vitrinlere
neyi,niçin aradýðýmý bilmeden
derken bir aðrý saplanýyor
her zamanki yerden
kesiliyor nefesim
adýný bilmediðim bütün sokaklara
adýný verdiðim
nerdesin
kýraðý yemiþ bir gül gibi
kýrýlgan cümleler dökülüyor dilimden
üþüyor uzaklara teyelli serzeniþim
sonra gözlerin düþüyor yâdýma
baygýn baygýn bakan
o zeytuni gözlerin
yetiyor sarhoþ olmama
sendeliyorum
her düþtüðümde
gözlerinin ormanýna
kurþuni akþamlarda
tebessümüne fesleðenler astýðým
nerdesin
yokluðunun rengine boyuyorum
bütün duvarlarý
týrmalýyorum kalbini dünyanýn
söndürüyorum ýþýklarýný kentlerin
yoluna kalbimi döþediðim
nerdesin
eðilip kulaklarýna
fýsýldýyorum denizin
sana olan hasretimi
haykýrýyorum vadilere
dile geliyor
daðlar,taþlar
ve dahi saðýr balýklar
bildigim her cümlenin öznesi
nerdesin
ikircikli oluyorum
denk geldiðimde
sana benzeyen gölgelere
çýrýlçýplak bir yara gibi
duruyor þiir eksikliðinle
-kalbim,kalbim,yitik yurdum,büyük yenilgim nerdesin-
...
Necat Uslu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.