ŞİİR HAYATIN TA KENDİSİ...

Aþka mazhar güfte
Yalnýzlýðýn kavrulduðu düþ tepsisi
Hali hazýrda saklý bir umut
Aþký ýlgýn kýlan hasret
Uðuru gecenin
Ufkunda yalnýzlýðýn
Hala sevebilme yetisi þairin.

Anmaksa rahmeti
Bir düþ küresi
Elbet sessizliðin mezarýndan firar eden
Her hecede saklý keramet
Yükü aðýr olsa ne ki?

Yalýn bir varlýktan öte
Ýçi týkýþ týkýþ
Gönlünü zapt eden hangi hüzünse
Kürediði kadar geceyi
Dilemmasý olsa olsa latif bir esinti
Göðe nakþeden her b/akýþ
Ýzafi aþklar duraðýnda saklý na’þý
Þimdi sözcüklerden örülü
Yarýn asmaksa yüreði en tepeye
Tuzaða yakalanan rüzgarýn öfkesinde
Savrulsa da heceler
Savunmak adýna serzeniþte bulunur da bulunur
Sefil þair elbet sadece kendine.

Ve kýyasýya mücadelesi
Kendinde saklý ömrün bakiyesi
Hýrpani bir mevsimden arda kalan
Salkým saçak ruhun devindiði
O serzeniþ ki
Elbet saklý ruhunda omzunda
Derbeder bir mýsradan öte
Miskin gölgelerin seyrinde
Kaçýþan her sözcük
Kapana kýsýldýkça i mgeler
B/ölünür de b/ölünür
Satýrlar.

Sevdalý göðün tahliye ettiði her ruh
Kaykýldýkça evrende inip çýkan mutu
Ne öfke ne keder
Düþünmese bile nasýl da heder eder
Mavi sümbüller
Pembeden nakaratý bulutlarýn
Seyyah güneþ
Topa tuttukça yaðmur
Bulutlarýný.

Rengi deðiþir bir anda
Semanýn sermayesi
Elbet yüreðine, ellerine yaðan rahmet
Günbegün büyür de büyür ufku
Tebessümler kadar
Acýlar da saklý dününde
Bir yonga ki þiirden geride kalan
Oysaki þiir hayatýn ta kendisi
Tesellisi tecelli eder ömrün sürdüðü g/izinde.

Latif mevsim
Nazenin deryalarla çoðalan mutluluk
Kardýkça günü
Sevi dilinde
Þakýr da þakýr evrenin güfteleri
Elbet bülbülün tininde yarenlik eden güldür
Gülümsemek adýna
Ruhunda saklý nuru sevginin…


Sosyal Medyada Paylaşın: