Sustum ve gülümsedim..
bir çýðlýk kanýyor demedim,
en derininde yüreðimin...
en kanadýðým yerden sustum
sustum ve gülümsedim..
boðarak içimdeki volkanlarý...
Sustum!
sadece sustum ve gülümsedim!
bastýrarak içimdeki depremleri...
hançeri sadece kendime sapladým.
sapladým ve sustum!...
sustum ve gülümsedim!
hüznün, acýnýn ve kahrýn rengini
sevince boyayarak
Sustum ve gülümsedim..
susturarak içimdeki sabýr taþýný
hüznü yüzümde,
acýlarý gözlerimde topladým sustum...
sustum ve gülümsedim
yaralý bir gül gibi
hüzünler kanarken solgun yaralarýmdan...
Demedim kimselere
bir çýðlýk kanýyor,
en derininde yüreðimin...
yere çaldým kara bahtýmý
çaldým ve sustum
ki, bilirim acýnýn dili yok, gülü LaL...
Görmedi kimse
kimselere göstermedim.
içime akýttýðým gözyaþlarýmý...
öldürdüm, ýslatmadan kirpiklerimi...
Ama aðlamadýðým hiç bir çiçek
konuþmadýðým hiç bir yýldýz kalmadý
bu þehrin sokaklarýnda...
Ýnadýna,
açmadým yüreðimi kimselere
kimselere aðlamadým, inadýna
hançeri sadece kendime sapladým.
sapladým ve sustum!...
sustum ve gülümsedim!...
Sadece sustum ve gülümsedim!
boðarak içimdeki dalgalarý...
kýyýsýz denizler gibi...
Sadece sustum ve gülümsedim!...
gülümsedim içimdeki çocuða!...
açan çiçeðe, uçan kuþa, gökteki aya!...
yüreðim kan aðlarken de gülümsedim.
gülümsedim acýlara, ihanetlere…
gülümsedim baharlara!...
yaðmurlara,bulutlara
rüzgarlara, sulara
gülümsedim
Ve
sustum...
Nuri CAN