Ama gittiler birden
bahar sancýsý zamanlardan açýlýn bulutlar
yüreðimin bayýrlarýndan sürü sürü inerken aðrýlý anýlar
besbelli gün yavaþlamýþ
bomboþ caddeler boðulmuþ selam tipiye
aþk ölgün bestelerde fýsýldaþmýþ
Mayýstan bir pazar günü yatmak isterim
parça parça yalnýzlýðýma
bu ne dalavere
bu ne düþ
susun
gülümsemelerin saptýðý karanlýða
ýþýðým sönecek
ölüme uçacak kimsesiz aynalarda uzayan güneþ
ki
yollarda susuz masal acýlar þarkýlar söylerken
yankýsýna kaç çocuk intihar edecek
hüzün gün gün
umudu esirgeyecek açan gülde
ah artýk görünmüyor Eylül’ün geçmiþ izleri
düþtüm avcý gözlere
sevinçler de aldý baþýný gitti
ve yürümez oldu topraklarda adýmlarý
bu þehir herþeyi yok etti özgürlüðe
kýrdýk ya bir serçenin günahsýz kanatlarýný
yoksul coðrafyada sýzlýyor yaþayan þiirler
oysa anlatsaydý sus sevgiler cehennemi
baþka bir yere cenneti kurabilirdik
ama gittiler birden
kýrlangýçlar gibi baharlar
neden karanlýk oluyorum
bir yaným aydýnlýk olsa
gölgelerimden doðan duvarlara beyazlar açacaðým
ama az önce sonrasýz akþamlara
sonbahar oldum
sürgün bir þair gibi her yalnýzlýða emekliyorum
þimdi satýrlarýmýn sahibi yüzler geldiler
kaldým
astým kendimi suçlarýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.