Turuncu Afet
Yürek yakmaya mý geldin dünyaya?
Güzele yakýþýr, her renk kýyafet.
Gözler yýldýz yýldýz, benzer ten aya,
Þaþýrýp kalmýþsam, ne olur affet!
Turuncu giyince, olmuþsun afet.
Hangisini saysam, bilemiyorum,
Sende mevcut bin bir çeþit marifet.
Gözlerimi bir an, alamýyorum,
Duruþun ki baþtan baþa zarafet;
Turuncu giyince, olmuþsun afet.
Henüz çizilmemiþ, tablo gibisin,
Sanat þaha kalkar, eylese ülfet.
Iþýldayan eþsiz, biblo gibisin,
Önümü görmezsem, yönüm tarif et!
Turuncu giyince, olmuþsun afet.
Þiirsin dilimde, türküsün telde,
Her halinde buðu buðu letafet.
Kemer yýldýr yýldýr, incecik belde,
Ķuðu yürüyüþün, seyr-i ziyafet,
Turuncu giyince, olmuþsun afet.
Gülüþün sýmsýcak, þeker sözlerin,
Ruhundan yüzüne, yansýyor saffet.
Canýma kasteder, o kur, nazlarýn,
Mavi boncuk takýp, nazarý defet!
Turuncu giyince, olmuþsun afet.
Bakýþýndan belli, saklasan bile,
Sen de seviyorsun, yâr itiraf et!
Derbeder eyleyip, düþürme dile,
Bari teskin eden, cümleler sarf et!
Turuncu giyince, olmuþsun afet.
Kýzýl bir güneþsin, grup vaktinde,
Portakal tonuna, bulamam sýfat.
Aþkýn ateþinde, zaten yaktýn da,
Kýyametim olma, biraz insaf et!
Turuncu giyince, olmuþsun afet.
10.01.2021
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.