aþk mýydý yalnýzlýðým mýydý diye sevmelerim akþamlarýn dilinde dünden kalma beste ve öyle sýcak ellerin teninde yalansýz duvak
gün perdesini aralarken yüreðime sýðýþan bir mavinin parçasý gibiydi yaþamak kuytuýlarýnda unutulmuþ güneþin kývýlcýmlarý baþucumda türlü öpmeler ki nefesimi tutsa sular bütün duyarlý saatlere gemiler orta yerinden çatlar martýlar yanar büyük ayrýlýklarýn avuçlarýný özler içim karanlýðýn iþlek odalarýnda
aklýma býrakýlan boþluklarýn dereleri gibi zaman sýzmayan sarýlmalarýn öyküsünde delice belirsizliðim akþamlarýn o ýslak ve görkemli yükleri korkularým sanki düþ rengi ölüm ðöðsümdeki insanlar ki cennet bile þaþýrýr ýssýzlýðýma yýkýlan gülüþlere
gizlice uzanan dokunmalarýn gölgesinde herþey bir anda oldu kendimi sokaklara çaldým durdukça sesimde akþamlarýn dilinde kalma besteyle döndüm
aþk mýydý yalnýzlýðým mýydý sevmelerim
emin deðilim
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.