Toprak ve Adam

Taþýmýþtý sýrtýnda adam uzun bir kýþý
Ýlk yeþeren tohuma umut dedi o yüzden
Hem yorgundu dizleri hem soluktu bakýþý
Durdu hesap sormaya geceden ve gündüzden
Dedi: Artýk dünyanýn kafatasý yarýlsýn
Çýkýp umut mahzenden biraz bize sarýlsýn

Umut yoksul olur mu, heybesinde bin yemiþ
Saðar elbet topraðý emmek için özünü
Halaskarý garibin yoktur diye kim demiþ
Ellerini kaldýrýp O’na döndü yüzünü
Dedi: Rahmanür rahim ecir, cefa sendendir
Þu garip kullarýna yalnýz vefa sendendir

Yeþil-mavi birleþti gök aðladý haline
Derelerden salýndý tarlalara bereket
Güldü nasýrlý eller þükretti ahvaline
Düþündü ki elzemdir biraz emek, hareket
Dedi: Taþýn kalbini yarmadan ekin vermez
Nimetin eyvanýna varmadan ekin vermez

Kazma kürek kuþandý, dilinde eski türkü
Toprak ile hasbihâl zamanýydý bu zaman
Gece gündüz çalýþtý, sýrtýnda yýrtýk kürkü
Anlayýnca topraktan ekmek almak çok yaman
Dedi: Ben de sendenim, özümüz bir deðil mi?
Ki sana döneceðim, sözümüz bir deðil mi?

Dünya vicdana geldi bu sözleri duyunca
Gülümsedi aðaçlar, rengârenk oldu bozkýr
Umuttu yastýk yorgan iki mevsim boyunca
Ve sonbahar gelince taamla doldu bozkýr
Dedi: Elhamdülillah muhanete kalmadýk
Rahman’dan ötesine el açýp ram olmadýk

Yanaðýndan oðlunun eðilip öptü toprak
Saçlarýna kýraðý düþmeye baþlamýþtý
Savruldu avucuna sonra kuru bir yaprak
Anladý kapýsýný çalan yeni bir kýþtý
Dedi: Sen de sineme uzanýnca umut ol
Kâh yaðmur ol düþ yere kâh göðe çýk bulut ol

Sosyal Medyada Paylaşın: