zeminsiz yolun sis gözü uzanýr bir bað iki aðýzdan saçlarým dalgalý,deniz derince orada, ileride hýçkýrýðý bahçenin naðmesi seslenir garip kelebeði
içe dönük karanlýðýn perdeleri akþamüstüne bir baþka arkalanýr parantezlenen aðaçlarý ki Iþýðýnýn kýlýcýnda açýlýp kapanan kýyý vura vura mum gövdesine daðlar yapraðýný koyusunda çizgisi tuhaf çið üzgün bir mahþer..
düþmüþüm sesine karanlýða her dalýþta
ah benim uykumun eþiði tut sýzan sularý avucunun içine hangi buðuda dertlenir gölgenin demi söyle geleyim
boþluðun kafesinde renkli kuþlar aramýz seninle iyi evet bu çok iyi köþesine büzülen hüzün çiçeði çekilirken beyazýna geç kýrýlmadan geçitinden önüm zaten kalabalýk üstümde yaþlý camlar yüzünde ay kabuðum
Yeþil üþüyor ben üþüyorum
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.