Dostlar Bir zamanlar Benim de Irmaklarýn çaðýldadýðý Bir vadiydi yaþamým
Bir gün ansýzýn O gülü kucakladým Ýhtirasla sarýldým ona Bulunca onu tatsýz tuzsuz Yitip giden pýrýltýyý Onulmaz sevinci Olanca hýzýmla kaçtým O dünyadan O yýkýk o harap yerden tiksindim Ey cahillik ey yoksulluk ey saflýk
Sizinleydi tüm yaþantým Varým yoðum dünyamdýnýz þenliðim Beynimdeki düðmeleri kopardým Rüya neymiþ hülya neymiþ aný ne Sevinçleri yasakladým ümitleri yok ettim Ýçimdeki o canavar kudurdu Benliðimde ne buldumsa mahvettim Tükenirken þeytanlara emrettim Yok edin suçlarýmýn izini Çýðlýklarý durdurdum aðlayýþý susturdum Tanrým talih yetmedi Bataklarý yurt edindim umutlarý savsakladým Çýlgýnlýklara sarýldým koyuldum Tanrým talih yetmedi En sonunda hakikati anladým
Yokladým çizgisini geçmiþ günlerin Dönmek için yeniden o günlere Doyurmaktý kursaðýmý niyetim Ýyiliktir o Al bir serüven daha sana Bir sansar olarak kalacaksýn sen Diyen oydu tanýdým þeytan Beni taçlarla agulayan altýn Kahrol olanca ihtirasýnla Diyerek Haykýrdý o iðrenç gülüþüyle Ýþte bencil bunaksýn sen Koskoca bir budala
Ama þeytan býrak beni Daha körpe birini bul ben bittim Ýsteme artýk benden Korkunç günah iþlemememi Ben Bir kaç arýk sayfa için Bu çokça kirlenmiþ ömür defterini Yakýp kül edeceðim
Ahmet Kemal
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.