Pervane Aşklara Gebeydi Yalnızlık

yalnýzlýk sorgusunda yalnýzdým
burgacýnda tanrýsýzlýðýn
günahkâr ve sorgusuz çaresizliðimde
dingindi atlarým

yalnýzlýk sarhoþ bir gemi gibi çapa atmýþtý limanýma

evlerin ýþýklarý çýplak ampullerde,pervane aþklara gebe
yeni yalnýzlýklarda kalabalýk
Uçmak istiyordu özgürlüðe

Özgürlüðün ,tutsaklýk olduðunu bilmeyen kuþlar
Hapsolmuþtu gökyüzüne

Þair kuþ koysunlar yollarýna demiþti
Kuþlar yürümeyi bilmezdi
Kafesler kafesler içre
Denizdeki mercan ,daðlara öykünürken
Balýkçýlar þarkýlar söylerdi
Tanrý yýldýzlara saklanýrdý...
Bulamazdýk,ölümün gölgesinde

Aþk kanatlanýrdý...
Kafesler kafesler içre...

Atýl bir uykudan yorgun uyanýrdým

Boþluðun büyüsünden sýzan gülüþle aydýnlanýrdý ay
Gece en parlak gün olurdu penceremde
Ýstanbul’a yaðmur yaðardý...

Yaðmur kuþlarý kalbimden içre...

Penceremde doðardý güneþ
Kuþlar kalbimin avlusuna konardý...
23 Aralýk 2020

Resim:Niyazi Toptoprak
Sosyal Medyada Paylaşın: