YAŞAM ŞAPKASINDAN AŞK TAVŞANINI ÇIKARAMADIK

Bit yeniðinin resmini çizmekle meþgul, yorgun duygular.
Dünden kalma döküntü mevsimin kýrýntýlarý dolaþýyor,
Kimsesiz dar sokaklarýn yýpranmýþ parke taþlarýnýn üstünde.
Eski, unutulmaz denilen bir þarkýnýn intiharý var,
Hayli geçkin bayanýn, akordeon olmuþ dudak bükümlerinde.
Çareler sýrra kadem baþmýþ, dertlerde hicaz taksimi.
Üstüne üstlük, hiç bitmiyor hýrsýz-polis oyunumuz seninle.
Bir çýrpýda, renkleri pouse tuþuna basarak mat ediyor, akþam üstü.
Aldanýþlarýn ve de terk ediliþlerin sýmsýký sarýldýðý,
Nerelere saklandý o medet umulan muhteþem sevginin büyüsü.
Bilinmeyen denklemlerde, çýðýrtkan kuþlarýnýn senfonisi.
Bir bildikleri var herhalde, kimseleri tanýmýyor
Ýpini koparýrcasýna koþan dingin duygularýn at kiþnemeleri.
Kurumaya yüz tutmuþ köy çeþmesinin, iki gözü iki çeþme.
Susma payýný kaybetmiþ en galiz küfürlerin serenadýnda,
Çýrýl çýplak üþüme seanslarýndadýr, kendinden bi haber ömür.
Görüp görmediði de kalmadý, yanýndaki tek tesellisi sadece kuru bir gül.
Örselenmiþ yýllarýn tahta masasýnda, ellerinde eldiven yok;
Nasýl acýmasýzca yoðuruyor beni, kader.
Bilen var mý, bu mostralýk olmuþ anýlar kaç para eder.
Yýlan hýþýrtýsýna benzer sesler çýkartýyor yalnýzlýk.
Bilmezdim bunu, birer organým oldu aðrýlarým-sýzýlarým.
Baþka birilerini tanýmýyor mu ne, dimdik karþýmda,
Hep aðzýnda galiz küfürlerle, beni selamlýyor yanýlgýlarým.
Hesaplarým alt üst, elde kalan bir, kaybettiðim de bir.
Nefes alýþ-veriþlerimle oynadýðým oyunun adý bildirbir.
Yok bi tanýdýk ses, demli bir bardak çayla sarýlan aþinalýk.
Çocuksu heves-güveçlerimle, yüzüme- gözüme bulaþtýrdým.
Yaþam þapkasýndan, aþk tavþanýný çýkaramadýk…



(12 Aðustos 2012 – 10.Þiir Kitabýmdan)



Sosyal Medyada Paylaşın: