VUSLAT’IN KARŞISINDA KROKİ DURUMUNDAYIM

Þirpençesini vurmuþ bir kere Vuslat, sýrtlarýma.
Esiyor gibi yapýp, eski bir rüzgar
Yalaka yalaka dolaþýp duruyor ortalýklarda.
Son nefeslerini vermekte olan yorgun-argýn duygularýmý,
Hangi mezara götürüp gömeceðim bilemem.
En galiz küfürlerin besteleri yapýldýðý çýkrýkçý baþý dükkanýnda.
Hüznün metazfazlarýna vurulamýyor gem.
Bir derbederlik kayýðýnda sallanýp durur garip yaþam.
Kýyýda
Hüsranýn demli çayýný keyifle höpürterek bir fýrt çekiyor akþam.
Yakamozlar, ýþýklarýný kesmiþ kapkara bir deniz.
Terk edilmiþlikler otobüsüne binip gitmiþ, anýlardan yok bi iz.
Ne esiyor ne de gürlüyor, bunama devrindeki yýllar.
Yaþlý bayanýn dudak kývrýmlarýnda kaldý tüm umutlar.
Sincaplaþan aþk,
Yýkýlmak üzere olan asýrlýk çýnarýn dallarýnda,
Tüm gerçeklere inat, emsalsizce raks ediyor.
Vurdumduymazlýklar arasýndakli parseline,
Prefabrik bir ev konduran zamandýr, benden sonra idamý kaldýrmýþ.
Anlaþýlýr, çekilir kahýr deðil bu, ne kadar da zor.
Belli ki zil zurna sarhoþ yalpalayarak geliyor günbatýmý.
Kim verecek üzerime döktüðü günahlarýn hesabýný kitabýný.
Bir Baykuþ sesinden, teselliler serenadý baþlýyor.
Ýki gözü iki çeþme aðlayan gecenin yüzünü týrmalayan kim.
Sivrisinek ýsýrmalarýndan dolayý,
Kaþýnýyor da kaþýnýyor kýl kop düþünceler.
Üzerinde pecmurdeliklerin izini taþýyor her yer.
Suskunluðun yaftasýný boynuna asmýþlar ahþap kapýlarýn,
Kimliði yoktur bu orospu çocuðu Yalnýzlýðýn...

(3.8.2012-10.Þiir kitabýmdan)












Sosyal Medyada Paylaşın: