'gölge'

her þey sessizlik içindedir
dökülürken diþlerim, ayný saatlerde
rüyanda emziriyorsun beni
ister isimsiz, unutulmuþ
küçük mutlu,
istersen mutsuz milyonlarca benzerinden
parýltýsýný taþýyor alný hasta dolu terler
gürültüleri susturmanýn,
aðzýmdan çýkaný aðlayabilmenin zamaný

ünü yücelsin pembe uçlarýnda alçaltýcý
sol yanýnda bir ben görkemli
sonsuzlukta lince doðru susuyorum
saklamak için gösterilen arzularý
gölgesiyle aldatýyor sonsuz bir sonlu
-yalnýzca bu hastalýðý senden alýyorum
ellerin turuncuya çalancaya dek
yýðýnlar halinde itiliyor içsel bilincim

farkýnda olmaktan hallice ben özgürdür
doðadan farksýz sentezi çiðnenirken
iliþkilerin soyutlamasý ucu kýrýk týrnaðýn
kýrmýzý renkte bir ojesine tav oluyor
kuþkusuz donanacaktýr gölgesi
iyi niyetli gayretler yoracaktýr
tek bir konudan kendi bilincine doðru
benzeriyle vurulduðunda adý insan
yalnýzca günlerin sýkýntýlarý kalacaktýr
kýsýr çaba duvarda
yoksulun dudaðýnda kuruyacak andýdýr

deðer sana da günlerin sefaleti
en yüksek amacýyla vurulan zaman
umutsuzca bunu bilip kaplanýr
sevgi dolu suskunluðun gürültüsünde
içine yerleþmesi ayrýca bir hastalýk
deðecek kadar varmadan farkýna
birkaç zeytin, ekmek ve çay dolar
aðzýnýn en iþlek sokaðýna

milyonlarca benzerinin bilgisiyle acýyým
sayýsýz yenilgiler basit bir zaferarkasý olur
omuzlarýndan yorulmaya baþlarsýn güne
oval bir parýltý sarýlýr siyah koltuðuna
gerçekdýþý bir sonda tacýný bulurum
duvardan geçer de senden geçmez
bir efendinin ayakbaðý olur gözleri
besler sonsuz emellerini zorunlu haliyle
uzanýp dokunursan göðsünün sol yanýna
bir ben bulursun isimsiz alýn teriyle
iyi saklanmaktan gelmiþtir,
kimse farkýnda olmadan çaðýrmýþ
yerine daðýtmýþsýndýr ýþýðýný gözlerinin

dünyanýn kum saati boþaldý
asrýn tüm çýlgýnlýðý sustu
bir çabayý yalnýz baþýna
içinde diyalektik bir tutku
olabilirlik ve olamazlýk adýna

sokaðýn tavaný kadar
ben de severdim seni
gölgenin yedi kat altýna gömülüp
sessizlik ile adýn çaðrýlmadan önce
ellerimle beslerdim kurumuþ kalbini
mühür vurulmadan önce kapýna
sert, daha sert çalardým kapýný
gölgene sarýlýp üþümeseydim eðer

fakat bilirsin ki,
her þey sessizlik içinde
kapatmadan onu
küçük mutlu bir aðýzým
aðzýnla ayýr, öyle üfle,
doyur uzandýðým gölgeni









Sosyal Medyada Paylaşın: