Son sağanak

döndüðünde
gülüþüme vurgun adam
satmalýydým hüzünleri
silmeliydim yüzümdeki çizgileri

fecrisadýk kalmalýydým her daim
kaybolmasýn diye çehrendeki fecrikâzip

oysaki;
sendin ustura öfkenle
ha bire hazaný bileyen
gül gamzelerimde

gün aþýrý
bitiren dikenleri
hasret yaslý göðsümde

hakikate
yumduðun gözlerime
aralýksýz yaðmur yükleyen

þimdi;
yüreðime sürüklediðin bulutlarýn
yaðma zamaný
kaçýrma gözlerini penceremden
boþaltacaðým içimi
taþtan vicdanýna

bu son gecenin kýrýlan hatýrýna
nasýl da yakýþacak
boþ çerçeveye siyah lale

son taþkýnlýðý olmalýyým yitenlerin
býrakmadan
hiç bir saðanak ikbali mevtime
hoþ(ça)kal sevgili



2008-07-26 10:18

Sude Nur Haylazca


Sosyal Medyada Paylaşın: