ACİLİYETİ YOKTUR, GEÇ GELEN AŞKIN

Geç kalmýþ bir aþkýn katýr tepmesidir,
Ense kökümü duman eder.
Bir öfke kýzýllýðý sarar, birdirbir oynayan her güne.
Anlaþýlmazlarýn elinde oyuncak olan Anýlarýmýn
Suçu günahý ne.
Aç kalkmak mümkün deðil Hüznün sofrasýndan.
Yutturmaca-kandýrma oyununun ustasý zamanýn,
Dü þeþ geliyor attýðý her zar.
Ýhtiyarlamýþ mý nedendir bu geceler,
Korkudan üzerime iþiyorlar.
Bilinmez denkleri çözme sevdasýndaki cýlýz umutlarýn,
Haberleri yok üzerlerindeki kum torbalarýndan.
Çok uzaklardan,
Siluet þeklinde gösteriyor mavi bulutlarý hazan.
Beni çalýmlayýp geçip giden Küheylan Gençliðimdir;
Kalmadý artýk tanýþýklýðýmýzdan, dinlemez beni söyletir.
Sersefil oldu umutlar, kuytu köþe baþlarýnda.
Hýncahýnç dolu düþünce kervanlarýdýr, benzinleri bitti yol ayrýmýnda.
Bir çadýr tiyatrosunda Hokkabaz, fildiþi oyununu sergiliyor.
Duygular elinde nasýl oyuncaktýr, ona sor.

Günbatýmý, güzelliklerin yüzündeki siðil.
Yaþam filmi bitti Ademoðlunun hala farkýnda deðil.
Mýsralarýmýn üzerinden geçen Nihavend Taksim’e bakýp aval aval,
Bir dürüm iþtahlýðý ile Beni,
Yiyip bitirmeye çalýþýyorsun yalnýzlýk bu ne hal...

(17 Haziran 2012 – 10.Þiir Kitabýmdan)








Sosyal Medyada Paylaşın: