SENİN YÜZÜNDEN
Sen gidince hasretin kalbime mehman oldu
Düþen yaprak misali dalýmý terk eyledim
Yokluðunca yüreðim acýlara han oldu
Baðrýma vura vura gönlümü berk eyledim.
Vardým yâd ellerine derdime dert katarak
Þu ömür sermayemi dirhem dirhem satarak
Bir sigara bir küllük talihime çatarak
Senden kalan dertleri kendime zerk eyledim.
Sana bahardý mevsim ben yaðmurda kardaydým
Bir aþk ki yaþadýðým baþtan sona dardaydým.
Þol avare baþýmla ne yokta ne vardaydým.
Sensiz gönül yurdumu kendime þark eyledim.
Akþamlarý daðlara karanlýk çöktüðünde
Yýldýzlar kayalara rengini döktüðünde
Kör kütük gecelerin þafaðý söktüðünde
Gözlerimin yaþýna yüzümü ark eyledim.
Yýllarca yüreðime biraz sabreyle dedim
Ýstersen tevazu et ister kibreyle dedim
Gelmezse bir köþeni kazda kabreyle dedim
Yüreðimi kandýrdým sözümden çark eyledim.
Bir hayalim vardý hep gökkuþaðý tonunda
Baharda bir yaðmurluk ömrü oldu onunda
Bunca yýldýr beyhude bekleyiþin sonunda
Sevdaný içimdeki ummana gark eyledim.
Ahvalim kesilirse bir gün gelip gidenden
Bil ki saatim durmuþ can uçmuþtur bedenden
Ve ben bir yaz sabahý o bildiðin nedenden
Varýp bir musallaya gövdemi park eyledim.
Aydýn YÜKSEL-ANKARA
19.12.2020-Cumartesi-02.43
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.