Ben kala kaldým bir þehrin ortasýnda Cehenneme intikal bir aþkýn rotasýnda Ve hangi þarký varsa þairin notasýnda Gitmek istiyorum bu ayrýlýðýn noktasýna Kaldýr beni yerli yerimden Düþünmeliyim artýk derinden Sýyrýlmalýyým bu cisimden Mahrum olmalý merheminden Girmeliyim odasýna en mahrem halde Yine bir aþk sahnesi, yine seviþme Bu zevk çýðlýklarý nereye kadar olsa Çýkacak mý hala toprak içine dolsa Topraða haykýrsam gökyüzü aðlar Fýrtýnalar kopar ince yerinden Ben söz ederken merheminden Demek ki kanamalar pek derinden Oynuyor yeryüzüm, yerli yerinden Tanýyorum seni ben madeninden Ateþ olmalýsýn ki, küllerim anlam bulsun Sen külleri bile aþkýnla yakýyorsun Hem bu güneþin bir güneþi var Bu yýldýzlara bu yýldýzlar Bana artýk elveda deme Hasret kalmak, hasretlere Ne deli bir denge Kelimeler altüst Divane þair Þu dünya süs Âþýk olmak varken aþka Aþkýn bir parçasýna Sen bir küp suyun aþkýyla Bir ýrmaða kör bakmakta Bu sabýrsýzlýðýn haddi sabýrdan Uzaklaþmak var yarýndan Ölmek istemezken bu beden Senden ayrýlýða da katiyen Þerefine kalkýyor bütün kadehler Seni zikreder gibi diller Ve ben diyorum ki Bir kadýndan yola çýkmak gerek Allah aþkýný böylece tadabilmek Týpký kelimelerle gitmek gibi Hezeyanlardan öðrendik sessizliði Bedende tattýk bedensizliði Sonuçlara inanmak nedensizliði Karanlýkla düþüp kalkmak gibi Uyandýkça uykuya dalmak Ne kadar güzel insanlar arasýnda Yalnýzlýðýnla biraz konuþmak Kelimeler artýk daraðacý Gökyüzü olmuþ baþýmýn tacý Bir tekbir tadýyla Unutmalýyým duyduklarýmý Bir secde merasimiyle Uçurmalýyým artýk aklýmý Ýþte aþk böyle olsa gerek Her þey boþ, herkes engerek Bu zehri tadabilmek Balýn cevherinden olsa gerek Artýk hiçbir þey düþünmemek En güzelini düþünmek demek Tek rakip Allah’ý görebilmek Ýþte onunla bütünleþmek O, O da ben, Bende ben Sýyrýlmak etten kemikten Artýk dünyanýn derdine Dert demem, dert demem... Sosyal Medyada Paylaşın:
Rabbani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.