Þöyle bir dönüp de bakýnca maziye içimi sýzlatýyor þu geçen yýllar aynanýn karþýsýna bir an geçip te gördüðüm bu yüz götürüyor beni birden geriye saçlarým gümüþi yüzüm solgun görmez oldu artýk güneþi canlanýyor þimdi bir bir anýlar yanmýyor artýk o gençlik ateþi nerde þimdi alev alev yanan yüz þimdi güz
ardýndan kýþ gelecek belki yine bakacaðým aynalara ama her baktýðýmda ruhu genç kalmýþ bir kadýn ah edip iç geçirecek
Yüksel Nimet Apel
20.Nisan.2001.Samatya Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.