Oldu ve bitti Yaþandý gitti Ýþte u hikâyeyi yazmak fikri Oradan doðdu Desem Yalan deðil
Billahi yalan sayýlmaya Uykuda olan binlerce yalan ayýlmaya
Onun için zümrüt gözlü devimiz Onun için zümrüt gözlü güzelimiz … Gelelim biz hikayata Býrakalým yalaný Geçelim hakikate Þöylece sürdürmeli
Yaþamak sanatýndan habersizdiler Ölümden korktular hayattan bezdiler Bir þey sezdiler derinden derine (yine gitti bu kafiye eski yerine) Dediler yepyeni bir hayat var aþkta … Ýþ bu sergüzeþtin baþlangýcý Tuhaf bir tesadüfün sonucu Adý geçen devin ilahi aþk etmesi Neyle mi mangal gibi bir yürekle Ya bir pastayla doðum günü ya bir börekle Ya da hastalar için hazýrlanmýþ taze çörekle Ama ne oldu. O zümrüt gözlü kýz Düþtü eline cadýnýn Adýnýn Baþköþesine yazýlmasý Mukadder oldu artýk mukadder Çilekeþler saltanatýnýn
Hangi saltanat bu Gelmiþ geçmiþ sevdalýlarýn
Ve acýnýn yüreklerde taht Gönüllerde baht kurduðu
Böyle davalara / kara kaplý bir kitapla el üstünde bir yargýcýn Düðüm üstüne düðüm vurduðu
Cadýnýn hani çirkin suratlý Masallarýn deðiþmez 24 kýratlýk oyuncusu Cadýnýn. Zümrüt gözlü kýzý vakfetmesidir Cadý der ki: efsunuyum ben
Ahmet Kemal Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.