Yaşatmaz
Nehrime akacak yaðmurum yok biliyorsun
güneþimi çoktan tükettim
gündüze yoksulum aceleci bir çocuk
nedensiz kýrdým içimi saran kollarýný
gülenim çok; varsýn olsun aðlamak yakýþmaz yakama
aðlamak yakýþmaz sana yaslandýysan omzuma
gözyaþlarýn ile yýkanmasýn yakam yeter dur
sesin içimi deþiyor artýk sus
nehir olup akma içime ne olur
bu dert beni de dermansýz yaralara salar
azar þimdi deniz yakamýzý ters yüz etsinler ne olur
içimi deþecek bir þey bulursun elbet
kirlendiysem de sayende ellerim kan deðil mürekkep belki
zamaný nerede bu aþklarýn talihini kim doyuracak ki aðlar çocuk
mekânsýz bu þehir yaþatmaz insana mutluluðu asla
soracaklarým uzak bana gideceklerim de yok üstelik
Dönüþümden tanýsýnlar beni
kaç yüzyýldýr uzaðým sana
sen uzaksýn yýldýz ötesi aþklarla
zamaný tükettim iþte al seninim kollarýna
omzumda duruyor resmin bak
þýmartýlmamýþ bir aþkým var
gülen yüzüm sana dönük
içimi kesiyor her türlüsü hüznün
23/07/Karataþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.