SEN SÖYLE HAFIZ
Endamlý bir masalým ben: bilemezler.
Söðüt dalýnda gezgin bir rahmetim hem
Sevdanýn menþei saklý genlerimde
Babamýn tek kýzýyým
Aþkýn ýlgýt ýlgýt estiði memleketin yýldýzýyým.
Ay da benim güneþ de:
Gülümsememe tek þahit Rabbin hikmeti
Göðsüme konan kelebek
Nadide bir semazen dönenen
Ah, baþým dönen ve döndüren gezegeni
Asýlý kaldýðým þu gök kuþaðý
Bilemezler de beyazýn ta kendisi.
Kararan ne tenim ne alným
Al yazmalý bir masalda kala kaldýðým o zemin.
Her kuþluk vakti uðurlarým mevsimi
Bir ikindide düþer yolum kendime
Mýsralarým kanamalý
Lakin kara deðildir ne matemim ne gölgem
Renklidir benim acýlarým:
Bilemezler, hafýz:
Hadi, sen anlat benim yerime
Sonra da dik dikebilirsen patlayan dikiþleri.
Yâd ettiðim mi yaren bildiðim mi?
Yana yakýla yaþadýðým ve yaþattýðým bir gizem mi yoksa?
Tefe konduðum durduk yere
Rafa kaldýrdýðým yüreðin de meddücezri
Hem þafaðým atan þafaðýmdan uzanan bir hale
Hem de þakaðýma dayadýðým o namluda
Saklý sok kurþunum:
Elbet, divane ruhum
Sözcükler ne ki, hafýz?
Ben söylenmemiþ bir sözcüðün ta kendisi
Üstelik o kýrýk sayaç
Üstelik o kalýn lügat
Varlýk ne ki, hafýz?
Bilmezler asla bilmezler:
Ben ki yokluðun ta kendisi.
Melun bir resim
Edasý bol keseden haþmetli bir esin
En çok da ilham perim iken sevdam
En çok göðün tentesine konan kuþlarým
Mecazi bir aþkýn ta kendisiyim, hafýz.
Ne bir rakama denk düþerim
Ne de üzerine serildiðim o rakým:
Elbet ulaþýlmaz bir nefere sadýktýr içimdeki mazlum.
Kör noktam her kör hece
Kör deðilim hem ezelden.
Azýcýk saf ve zalimdir kimi zaman içimdeki perim
Elbet zulmüm kendime
Bir hevesle düþmüþtüm ki yola hem…
Bir de öldürdüðüm nefsim, yeminle:
Elbet olacak farkým þu yaþayan nesilden.
Hutbelerde dolaþýr ruhum
Rutubetli mevsimleri hiç de sevmedim.
Azýcýk limoni hava ve yüreðim
Üstelik bir ömür, hafýz:
O kesif sessizlikle yargýlandým defalarca
Ket vuran mutluluðuma hangi zalimse
Ve yorgunum, hafýz
En çok da içimde saklýdýr eþrafým
Kaygýlý mizacýmla salýndýðým bir akasya aðacý adeta
Düþlerimi serptiðim þu zeminde saklýdýr
Bunca bilinmezin de uðruna savruldum bir ömür
Varsa yoksa s/avunduðum doðrularým.
Meþrebi neyse evrenin
Mehtabýn esefinde içtiðim
Yýldýzlarýn efkârýna þahit Yaratan
Ve ay yýldýzým kadar vakur ve uludur rabýtam
Rabbin emaneti canýma etmediðim
Eziyet de kalmadý ezelden
Varsa vaktim, hafýz
Haydi, firar edelim artýk
Sen, söyle benim yerime hafýz
Varsa eðer hayatýn tutulacak yeri
Yangýnýn da maðdurudur mabedim.
En çok düþkünlüðüm hüzne
Mademki Rabbimin eseriyim
Mazur görsün beni geçmiþim
Hala da geleceðine tutuklu bir me(þ)ale
Denk düþen bir þiirden çok çok fazlasýdýr söylemediklerim
Haydi, sen söyle hafýz ne varsa dile gelmeyen.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.