Yavaþ yavaþ soldu güller hava karardý gün griye döndü çiselerken yaðmur bir tuhaf oldun mu
gitmek bahis deðil ki unutmaya nasýl bir his duyuyordun ölmüþ tanýdýk biriyle mazindeki günleri izliyorken o en deli gülüþüyle gülümsüyorken için cýz ediyor mu
her yapraðýnda bir geliþi bir gittiði tarih dili olsa da konuþsa
perdeleri kapamadan önce dil çýkarmýþsýn düzene
hayat akýp gidiyorken tütsü tütsü yakan kimdi yanan kim
çiçeðim tutundun mu bahara eriþtin mi topraða kök saldýn mý
o en güzel gülüþüyle gülümsüyorken fotoðraflarýndan kendini af ettin mi
dediler ki öyle aþýktý ki terk etti þehri gidince unuttun mu
Yüksel Nimet Apel
9.Aralýk.2020.Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.