Leylâlar yaþamýþ, adý Leylâ olmayan, Yüreðinden renk verip kan kýrmýzý güllere, Ve ne Mecnunlar yanmýþlar Külünü silkelesen, közü hâlâ duruyor Ve nice susmuþ kâlp var, Sessiz sessiz, durmadan ayný ismi vuruyor...
Ve bir sevda vardýr ki, Ölmez , hep can çekiþir bir gönül yarasýnda; Sararmýþ bir mektupta kalmýþ gözyaþlarýnda Ve kurumuþ bir çiçekte, bir defter arasýnda...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.