Renksiz Bir Düş Uzamında Umuttur Yalnızlık

Kaç renk boþluða döküldüðünde, sen sen olursun?
Kaç renge boyandýðýnda þehir, aþk?
Bütün renkler kirlenir günde…
Boz bulanýk bir suda boðulur kuþlar
Yarým bir sevda kalýr geceye…
Yarým bir þehir….

Gökyüzünde izini býraktýðýn aþk
Adýný deniz koyduðum mavi
Üþür mevsim/siz
Unutursun hatýrlamadýðýný
Anýlar
Habersizdir
Nehirlerin kuruduðundan
Saatlerin sana kurulduðundan habersiz…

Gündüz yaðmurlarýnýn hasretiyle ýslandýðýmýz akþamlarýn
Yalnýz býrakýlmýþlýðýnda asýlýdýr ya bakýþlarýn
Ýþte o kadar uzak sanýrsýn zamaný
Oysa o kadar yalýn
Belki bir bahar akþamýnda ürperen tendir adýn

Gözlerin gelir aklýma o zamanlarda
An/sýzýn gelir …!
Bir düþ takýlýdýr uykuma …
Kuyruðu,kanatlý uçurtmalarda

Bir düþ sakiniyim þimdi.
Ýzbe sokaklarda þarkým dinlenir…
Kokum ýhlamur aðaçlarýnda ýlýk..
Yalnýzlýðým yýllanmýþ þaraplarda kýzýl bir öykü
Ve duru bir filizdir özlem
Hiç büyümeyen umut gibidir boynuma dolanan sarmaþýk

Masallarda fýsýltý
Týlsýmlý bir fasýldýr þimdi…
Yaþamak þimdi….
En büyük ayrýlýk…
30 Haziran 2011 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: