GÖZLERİNDE AKŞAM GÜNEŞİ

Rüzgar susmuþ, deniz sakin, öyle bir güz akþamý,
Ellerin ellerimde, gözüm gözüne dalmýþ...
Denizin mavisine bir pembelik katarak
Daðlarýn arkasýna doðru süzülmekteyken

Geldi de, tam karþýnda durdu akþam güneþi,
Yüzüne kýzýl bir renk vurdu akþam güneþi...

Sonra bir ilâhi güç bir komut verdi sanki;
Önce hafiften esti, deniz kokan bir meltem,
Sonra ürperiverdi sakin denizin yüzü
Ve çok derinlerden bir keman naðmesi geldi

Avcuna aþk kýnasý yaktý akþam güneþi
Saçlarýnýn içine aktý akþam güneþi...

Denizin yüzü gibi ürperdi tüm duygular,
Ateþ gibi olmuþtu ellerimde ellerin.
Sevdâyý içiyorduk,akþamýn kadehinden
Ve senin gözlerin de, bir baþka bakýyordu;

Gözlerine hâreler çaktý akþam güneþi,
Göðsüne pembe güller taktý akþam güneþi...

Akþamýn sihri taþýp o kýzýl saçlarýndan
Bir yasemin kokusu sindi soluklarýma,
Yumuþak dalgacýklar gelip öptü kumsalý
Eflâtuna dönerken ufkun o pembe rengi

Benim dudaklarýma döndü akþam güneþi,
Kýzýl dudaklarýnda söndü akþam güneþi...

Bir güz gülü gibiydi þimdi o güzel yüzün,
Gözlerinin içinde erise de gözlerim
Doyumsuzdu seyretmek, gurubu gözlerinde.
Daðlarýn arkasýnda batmadý da bu akþam

Gözlerinin tadýný tattý akþam güneþi,
Kirpiklernin ardýnda battý akþam güneþi...

Ünal Beþkese (2010)
Sosyal Medyada Paylaşın: